Apple en Google verwijderen verkiezingsapp oppositieleider na druk van Rusland

Voor mooie vondsten hoef ik gelukkig niet heel ver te rijden, dat bleek vandaag maar weer. Op een kleine 30 minuten afstand van Purmerend hadden wij vandaag weer een heerlijke zoekdag. Het land was prachtig gemaaid, het zonnetje scheen en we waren met een leuke groep. Wat willen schatgravers nog meer?

Zoals elke zaterdag zet ik mijn wekkertje lekker vroeg, op 05.00. Zo kan ik even rustig wakker worden en in alle stilte genieten van een kopje koffie voordat de hectiek begint. Daarna ga ik rustig mijn spulletjes voor de dag verzamelen. Ik scroll nog wat door Facebook om te kijken of andere detectoristen mooie vondsten online hebben geplaatst, en als het 2e kopje koffie op is maak ik mij klaar om te vertrekken. Ik kijk nog even of ik compleet ben, en om 07.00 trek ik de deur achter mij dicht.

Een beetje te vroeg, maar ik heb er zin in.

We gaan vandaag naar een locatie waar wij al een aantal keer geweest zijn, maar iedere keer blijft dit land ons overladen met prachtige vondsten. En zolang het land blijft geven, blijven wij komen. Ook vandaag waren de vondsten weer verre van teleurstellend.

We hebben op 08.00 afgesproken op de locatie in Spierdijk, maar ik ben er om 07.30 al. Ik parkeer mijn auto op het terrein, en als ik alles heb uitgestald en nog een kopje koffie inschenk komt ook Paul aanrijden. Hij kon blijkbaar ook niet wachten. Goedemorgen Paul!

Niet veel later komt Fred ook aanrijden op zijn splinternieuwe elektrische bromfiets. Echt een super leuk ding. Daarna komt Richard aanrijden. Allemaal in ons Detectorist outfit.

Wat we dan nog niet weten is dat Richard vandaag de mooiste vondst gaat vinden. Een absolute bucketlister, van mij in ieder geval. Ik ben gek op oude munten. Maar het land gaf de munt vandaag aan Richard.

Vrienden van Metaaldetectie Noord Holland

Zoals elke zaterdag hebben wij ook vandaag weer vrienden van Metaaldetectie Noord Holland uitgenodigd om met ons mee te lopen. Joop en Jopie gaan vaker met ons mee, het heerlijke stel. En Hendrik Ules was een dagje met ons mee. Iedere week houden wij op Facebook een loting waarin wij ”Vrienden van Metaaldetectie Noord Holland” uitnodigen om een dagje met ons mee te lopen. De loting was op Hendrik gevallen, en zodoende schoof hij gezellig aan vandaag.

Rond de klok van 08.00, of even na 8en, was de geplande zoekgroep voor de dag compleet en konden we de eerste stappen op het land gaan zetten. Het is altijd een spannend moment als je de metaaldetector aanzet en gaat lopen op een land waar je nog nooit geweest bent.

De eigenaar van het land wist ons te vertellen dat het stuk waar wij vandaag gaan beginnen met zoeken heel oud is en dat hier nog nooit door detectoristen gezocht is. Dit schept natuurlijk ook direct grootse verwachtingen en dat soort berichten gaan bij mij ook direct met mijn fantasie op de loop.

Met 7 detectoristen sterk bestormen wij het oude, maar voor ons nieuwe, land op zoek naar schatten uit het verleden. In een vooraf afgesproken perfecte linie, die nog geen 3 minuten stand hield, beginnen we allemaal in een concentratiemodus, luisterend en zoekend naar dat ene piepje waarvoor wij onze scheppen in de grond willen zetten.

Prachtige heilighanger

Al snel vindt Richard een prachtige heilighanger, nog helemaal intact en goed leesbaar. De tekst en afbeeldingen op de heilighanger zijn ontzettend mooi bewaard gebleven. Helemaal als je bedenkt dat de hanger al ontzettend lang in de grond heeft gelegen.

Boeren stopten vroeger een heilighanger in de grond omdat zij geloofden dat dit geluk bracht en dat zij hiermee het land zegenden, hopend op een goede oogst. Kijkend naar de prachtige hanger kunnen wij alleen maar hopen dat dit de boer in het verleden geholpen heeft.

Ondanks de gezellige sfeer, het prachtige weer en het mooie stuk land willen de vondsten op dit stuk niet echt vlotten. Wel vinden wij nog een paar oude munten, waarvan de meesten niet meer in een vitrine waardige staat verkeren, en nog wat andere bodemvondsten.

Als Fred roept dat het koffietijd is besluiten we samen om na de koffie naar ”Het Gulle Land” iets verderop te gaan. Het land waar we al tientallen mooie munten hebben opgegraven. Hendrik heeft ruim 1,5 uur in de auto gezeten om met ons op pad te gaan, dus het lijkt ons wel zo leuk als Hendrik ook weer met een goed gevoel aan de zoekdag en een aantal mooie vondsten huiswaarts kan keren.

Aangekomen op het Het Gulle Land en nog geen 20 meter het land in roept Hendrik ineens ”MUNT!!!”. Het gelukshoefijzertje wat Hendrik aan het begin van de dag van Jopie heeft gekregen in combinatie met het Gulle Land werpt direct zijn vruchten af. Jopie geeft elke nieuwkomer aan het begin van de dag altijd een klein bedeltje in de vorm van een hoefijzertje. Voor geluk. Tot zover willen we dan ook graag geloven dat het geluk brengt. Hendrik is nu ook een gelover.

Hendrik vindt een munt met een gaatje erin. Men spijkerde vroeger muntjes boven de deurpost in hoop op financiele welvaart. Het muntje is niet goed leesbaar meer maar hey, een munt is een munt. En wellicht het begin van vele munten die Hendrik nog mag gaan vinden vandaag.

Overladen met munten

Ook Paul wordt vandaag weer overladen met prachtige en unieke munten. De een na de ander graaft hij op. Paul krijgt op een gegeven moment van ons een verbod op het roepen van ”MUNT!!!” opgelegd. We weten nu wel dat je veel munten vind Paul, na 7 keer is het wel even genoeg geweest. Geef een ander ook even de ruimte om wat leuks te vinden.

Het zonnetje schijnt goed vandaag en het is bloedheet. Natuurlijk is niemand zo scherp geweest om een flesje zonnebrand mee te nemen. Alleen Joop en Jopie zijn voorbereid en waren zo slim om een shirtje met lange mouwen aan te trekken. Als je bezig bent op het land merk je het niet zo snel, maar uiteindelijk was iedereen wel een beetje verbrand vandaag.

Note to myself, preventief zonnebrand meenemen.

De eigenaar van het land komt nog even aanlopen om een praatje te maken. We boffen maar met zo’n leuke relatie. Hij komt vaak uit zichzelf aanrijden en wijst ons dan op een nieuw stukje land dat hij net gemaaid of geploegd heeft en geeft dan aan dat wij daar ook mogen gaan lopen. Tientallen hectares grond krijgen wij op deze manier zonder enig eigenbelang in onze schoot geworpen. Een unieke vriendelijkheid en gastvrijheid die je vandaag de dag nog maar zelden tegenkomt.

Hij verteld ons dat hij zijn tulpenveld net heeft omgeploegd en dat het over 2 dagen ingezaaid gaat worden. We mogen daar ook wel even gaan lopen van hem.

Eeehh.. graag!!!

Het lopen op een omgeploegd akker of een strak gemaaid stukje grond zijn wel 2 heel verschillende zaken. En met deze hitte is het wel afzien, maar we wagen ons er toch aan. Over 2 dagen wordt het weer ingezaaid, dus deze kans krijgen we op korte termijn waarschijnlijk niet nog een keer.

We besluiten met z’n allen die kant op te lopen, maar zoals verwacht is het inderdaad afzien. Het is inmiddels al middag en de zon brandt goed. Onvoorbereid als we zijn zitten we inmiddels ook zonder water, en het lopen op een omgeploegd land, na al een redelijk aantal uren en de nodige kilometers te hebben gelopen, valt ons zwaar. Desalniettemin wagen we ons er toch aan. En niet zonder succes.

We splitsen ons op en iedereen loopt een eigen kant uit. Geen perfecte linies, geen vooraf afgesproken loopwijze, maar kris kras door elkaar heen. Wetend dat dit stukje land ons veel energie gaat kosten loopt iedereen puur op gevoel en zonder strategie. Hopend op een mooi resultaat.

Eeuwenoude gesp

Het is dit stukje land waar ik uiteindelijk ook mijn prachtige gesp uit de 17e eeuw vind. Dit is ook de mooiste gesp die ik tot nu toe heb gevonden. Ik heb mij laten vertellen dat de gesp onderdeel van een laars is geweest. Ik heb zelf nog niet veel informatie over deze gesp kunnen vinden. Ik heb hem alleen even met water en een tandenborstel schoongemaakt, ik vind hem prachtig zoals hij nu is. Een eeuwenoude gesp die in zo’n mooie staat wordt opgegraven laat ik het liefst zo puur mogelijk.

Op advies van Joop smeer ik de gesp wel even in met vaseline. Dit om ervoor te zorgen dat de gesp mooi blijft en niet verder aftakelt. De gesp heeft jarenlang in de grond gelegen, zonder zuurstof en blootgesteld aan vocht en chemicaliën. Als ik deze prachtige vondst in mooie staat wil houden moet ik er dus goed voor zorgen.

Als iemand mij meer over deze gesp kan vertellen, zou je dit in de reacties onder dit bericht willen laten weten?

Ook op het omgeploegde land weet Paul een aantal hele mooie munten op te graven. Het viel mij al op dat Paul erg lang op dezelfde plek aan het graven was. Later bleek dat deze 2 munten in hetzelfde gat lagen.

Hendrik is inmiddels weer huiswaarts gekeerd. Hij heeft nog een lange rit voor de boeg. We beginnen allemaal ondertussen wel een beetje last van vermoeidheid te krijgen. De warmte en het vele lopen en graven kost veel energie. We hebben niets te klagen want we hebben allemaal een hoop gevonden. We besluiten dus om terug naar de auto’s te lopen. Want ook dat is nog een paar honderd meter.

Op de weg terug naar de auto’s blijven de metaaldetectors natuurlijk aan. Al zwaaiend banen wij ons een weg over het akker naar de plek waar wij netjes naast elkaar geparkeerd staan.

Airco. Water. Dat is het enige waar ik aan denk.

Richard loopt wat minder hard dan de rest. Dit weten we, want Richard graaft nagenoeg op ieder piepje. Ook heeft hij de bolderkar mee, dus dat loopt al minder vlot natuurlijk.

We zien hem zometeen wel.

We gaan eerst nog een kopje koffie drinken om de dag af te sluiten.

Zilveren scheepjesschelling

Als er een afstand van zo’n 100 meter tussen Richard en mij is ontstaan hoor ik *pinggggg*. Een whatsappje. Ik zie dat Richard een foto in de whatsapp groep van Metaaldetectie Noord Holland heeft geplaatst. Ik open het bericht en zie een foto van een prachtige zilveren munt. Wauw!

De afstand tussen Richard en de groep is te groot om fatsoenlijk te kunnen praten, dus ik besluit hem te bellen via Facetime. ”Richard, heb je die net opgevraven?” Hij bevestigd, maar is zelf nog een beetje sprakeloos. Hij staat nog na te trillen van de prachtige vondst die hij zojuist gevonden heeft. Wanneer Richard bij de auto aankomt en de munt laat zien weet Joop direct welke munt het is. Een Scheepjesschelling, in prachtige staat!

Op de valreep op de weg terug naar de auto’s graaft Richard nog even een droomvondst op. Een zilveren munt.

Het is de perfecte afsluiter van een prachtige dag.